ตัวกรองผลการค้นหา
บาดหมาง
หมายถึงก. โกรธเคืองกัน, หมองใจกัน, ผิดใจกัน.
ขัดแย้ง
หมายถึงก. ไม่ลงรอยกัน.
กลมกลืน
หมายถึงก. เข้ากันได้ดี, ไม่ขัดแย้งกัน.
คัดง้าง
หมายถึงก. ขัดแย้ง, ไม่ลงรอยกัน.
เลิกแล้วต่อกัน
หมายถึงก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.
ไม้เบื่อไม้เมา
หมายถึงว. ไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกันเป็นประจำ.
แตกร้าว
หมายถึงก. บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้.
คู่อาฆาต
หมายถึงน. ผู้ที่มีเรื่องบาดหมางกันรุนแรงและผูกพยาบาทต่อกัน.
เฮ่ย
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความขัดแย้งไม่เห็นด้วยหรือเห็นว่าไม่สำคัญเป็นต้น.
แทนที่จะ
หมายถึงสัน. ใช้ในความที่ขัดแย้งกัน เช่น แทนที่จะเขียนอย่างนั้น เขากลับเขียนอย่างนี้.
เต็มใจ
หมายถึงก. มีนํ้าใจไม่บกพร่อง, มีใจสมัครด้วยยินดี, ไม่มีข้ออิดเอื้อนหรือขัดแย้ง.
ปีนเกลียว
หมายถึงว. มีความเห็นไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกัน, แตกพวกหรือไม่ถูกกัน.