ผลการค้นหา

ห้ามปราม

หมายถึงก. สั่งไม่ให้ทำ.

ขัดขวาง

หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.

ไฮ้

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความประหลาดใจหรือเพื่อห้ามปรามขัดขวางเป็นต้น.

กีดกั้น

หมายถึงก. ขัดขวางไว้.

ยุส่ง

หมายถึงก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม.

หลักตอ

หมายถึงน. อุปสรรคขัดขวาง.

วิฆนะ

หมายถึง[วิคะ-] น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. (ส.).

ขวางเชิง

หมายถึงก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก.

ต้านทาน

หมายถึงก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.

โรธ

หมายถึงก. ขัดขวาง, ห้าม, กัน. (ส., ป.).

ก้างขวางคอ

หมายถึงน. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.

กีดหน้าขวางตา

หมายถึงก. เกะกะขัดขวางทำให้เขาไม่สะดวกใจ.