ตัวกรองผลการค้นหา
ห้ามปราม
หมายถึงก. สั่งไม่ให้ทำ.
ขัดขวาง
หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.
ไฮ้
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความประหลาดใจหรือเพื่อห้ามปรามขัดขวางเป็นต้น.
กีดกั้น
หมายถึงก. ขัดขวางไว้.
ยุส่ง
หมายถึงก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม.
หลักตอ
หมายถึงน. อุปสรรคขัดขวาง.
วิฆนะ
หมายถึง[วิคะ-] น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. (ส.).
ขวางเชิง
หมายถึงก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก.
ต้านทาน
หมายถึงก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.
โรธ
หมายถึงก. ขัดขวาง, ห้าม, กัน. (ส., ป.).
ก้างขวางคอ
หมายถึงน. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.
กีดหน้าขวางตา
หมายถึงก. เกะกะขัดขวางทำให้เขาไม่สะดวกใจ.