ตัวกรองผลการค้นหา
ขจร
หมายถึง[ขะจอน] ก. ฟุ้งไป. (ข. ขฺจร ว่า ฟุ้งไป แผลงเป็น กำจร ก็ได้; ป., ส. ข = อากาศ + จร = ไป).
หมายถึง[ขะจอน] ดู สลิด ๑.
ฤทธิ์
หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).
เหาะ
หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.
ล้างยา
หมายถึงก. ทำลายฤทธิ์ยา, ทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อม, โดยเชื่อกันว่าอาหารหรือผลไม้บางอย่างเมื่อกินเข้าไปแล้วจะทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อมได้.
กำจร
หมายถึง[-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).
ขจาย
หมายถึง[ขะ-] ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. (ข. ขฺจาย).
กายสิทธิ์
หมายถึงว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว.
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
มหิทธิ
หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
ประภาพ
หมายถึง[ปฺระพาบ] น. อำนาจ, ฤทธิ์. (ส.).
อานุภาพ,อานุภาวะ
หมายถึงน. อำนาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).