ผลการค้นหา

ก้าน

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้านตุ้มหู ก้านไม้ขีด; กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าว จาก.

ก้าน

หมายถึงน. ก่าน, กล้า, เช่น รู้ไป่ทันแก่ก้าน กล่าวถ้อยกลางสนาม. (โลกนิติ).

คอรวง

หมายถึงน. ก้านช่อดอกหรือก้านรวงของข้าว.

วัณฏ์

หมายถึงน. ขั้ว, ก้าน. (ป.; ส. วฺฤนฺต).

ขั้ว

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ.

ไม้พุ่ม

หมายถึงน. ต้นไม้ที่มีกิ่งก้านรวมกันเป็นรูปคล้ายกระพุ่มมือ.

ปทุม

หมายถึงน. บัวหลวง, บัวก้าน. (ป.; ส. ปทฺม).

พฤนต์

หมายถึง[พฺรึน] น. ก้าน, ขั้ว. (ส. วฺฤนฺต; ป. วณฺฏ).

ราชา

หมายถึงว. ตรง เช่น แผ่กิ่งก้านราชา. (ป. อุชุ; ส. ฤชุ).

ปากปลิง

หมายถึงน. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก.

ปลิง

หมายถึงน. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปากปลิง ก็เรียก.

จมูกข้าว

หมายถึงน. ส่วนปลายของเมล็ดข้าวที่ติดกับก้านดอก เป็นส่วนที่ต้นอ่อนงอก.