ตัวกรองผลการค้นหา
กุล,กุล,กุล-
หมายถึง[กุน, กุนละ-, กุละ-] น. ตระกูล, สกุล. (ป., ส.).
ขจร
หมายถึง[ขะจอน] ก. ฟุ้งไป. (ข. ขฺจร ว่า ฟุ้งไป แผลงเป็น กำจร ก็ได้; ป., ส. ข = อากาศ + จร = ไป).
หมายถึง[ขะจอน] ดู สลิด ๑.
กุล
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นพิกุล. (ดู พิกุล).
กำจร
หมายถึง[-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).
ขจาย
หมายถึง[ขะ-] ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. (ข. ขฺจาย).
กระจร
หมายถึง(กลอน) ก. ฟุ้งไป เช่น ให้กระจรกิจจาในนุสนธิ์. (พาลีสอนน้อง). (แผลงมาจาก ขจร).
ไปล่ปลิว
หมายถึงก. ขจรไป เช่น ทรงนํ้ามันกันไรไปล่ปลิว. (อิเหนา), เชิดขึ้นไปคล้ายเส้นขอบนอกชามปากไปล่.
เฟื่องฟุ้ง
หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า.
อากูล
หมายถึง[-กูน] ว. คั่งค้าง เช่น การงานไม่อากูลเป็นมงคลอันสูงสุด. (ป., ส. อากุล).
ฟุ้งเฟื่อง
หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.
อนากูล
หมายถึงว. ไม่อากูล, ไม่คั่งค้าง, เช่น การงานอนากูลเป็นมงคลอันสูงสุด. (ป., ส. น + อากุล).