ผลการค้นหา

กึก

หมายถึงว. เสียงของแข็ง ๆ กระทบกัน; ทันที เช่น หยุดกึก; (กลอน) ดังก้อง เช่น กึกฟ้าหล้าหล่มธรณี. (สมุทรโฆษ).

กึกก้อง

หมายถึงว. ดังสนั่น, ดังมาก.

กึกกัก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, ติด ๆ ขัด ๆ.

กึกกือ

หมายถึงว. ใช้เข้าคู่กับคำ พิลึก ว่า พิลึกกึกกือ หมายความว่า แปลกประหลาดมาก, ผิดปรกติมาก, ชอบกลมาก.