ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เรียบ, ค้อ, มันเสา, ขวาน, เสีย, กินเมีย, รีบ,รีบ ๆ
เรียบ
หมายถึงว. ไม่ขรุขระ เช่น พื้นเรียบ, ราบ เช่น กระเบื้องแผ่นเรียบ ฝาผนังเรียบไม่มีลวดลาย, เป็นระเบียบ เช่น จัดบ้านเรียบ, ไม่ยุ่ง เช่น หวีผมเรียบ, ไม่ยับ เช่น รีดเสื้อเรียบ; (ปาก) เกลี้ยง, หมด, ไม่เหลือ, เช่น กินเรียบ กวาดเรียบ ตายเรียบ.
ตายเรียบ
หมายถึง(ปาก) ว. ตายทั้งหมด.
เรียบ ๆ
หมายถึงว. เป็นไปตามธรรมดาสามัญ, ไม่โลดโผน, เช่น ใช้ชีวิตเรียบ ๆ; ไม่ฉูดฉาด เช่น แต่งตัวเรียบ ๆ.
กิน
หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.
อดอยากปากแห้ง
หมายถึงก. ไม่ได้กินของที่อยากกิน, อดแห้งอดแล้ง ก็ว่า.
อด ๆ อยาก ๆ
หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.
ปะลอม
หมายถึงก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.
กินเกลือกินกะปิ
หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.
กินแกลบกินรำ
หมายถึง[-แกฺลบ-] (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.
กินเหล็กกินไหล
หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
กินล้างกินผลาญ
หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.
ภุญชะ
หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).