ตัวกรองผลการค้นหา
หาร
หมายถึง[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร.
วิธีใช้ราชาศัพท์
กริยา 3 ช่อง Irregular Verb
กริยา 3 ช่อง Regular Verb
Silent letter (พยัญชนะไม่ออกเสียง)
หมายถึง[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).
ละหาร
หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).
คนหาร
หมายถึงคนที่จะร่วมติดคุกไปด้วยกัน ในการโพสต์เรื่องราวสุ่มเสี่ยงว่าจะผิดกฎหมาย
โคศัพท์
หมายถึงน. วิธีฝึกหัดหารเลขโบราณ.
ภิกษาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).
ปหาร
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
สัมประหาร
หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
พยุหร
หมายถึง[พะยุหอน] น. เกณฑ์เลขผลหารของวิธีฉวาง. (ศัพท์ใช้ในตำราเลขโบราณ).
ตัวตั้ง
หมายถึงน. จำนวนเลขที่ตั้งไว้ก่อนสำหรับบวกลบคูณหาร.
ลงตัว
หมายถึงว. ไม่มีเศษ ในคำว่า หารลงตัว. ก. พอดี เช่น เรื่องนี้ลงตัวแล้ว.
ตัว
หมายถึง(คณิต) น. เรียกเลขในวิธีทำว่า ตัว เช่น ตัวบวก ตัวลบ ตัวคูณ ตัวหาร.