ผลการค้นหา

หาร

หมายถึง[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร.

หาร

หมายถึง[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).

ละหาร

หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).

คนหาร

หมายถึงคนที่จะร่วมติดคุกไปด้วยกัน ในการโพสต์เรื่องราวสุ่มเสี่ยงว่าจะผิดกฎหมาย

โคศัพท์

หมายถึงน. วิธีฝึกหัดหารเลขโบราณ.

ภิกษาหาร

หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).

ปหาร

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).

สัมประหาร

หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).

พยุหร

หมายถึง[พะยุหอน] น. เกณฑ์เลขผลหารของวิธีฉวาง. (ศัพท์ใช้ในตำราเลขโบราณ).

ตัวตั้ง

หมายถึงน. จำนวนเลขที่ตั้งไว้ก่อนสำหรับบวกลบคูณหาร.

ลงตัว

หมายถึงว. ไม่มีเศษ ในคำว่า หารลงตัว. ก. พอดี เช่น เรื่องนี้ลงตัวแล้ว.

ตัว

หมายถึง(คณิต) น. เรียกเลขในวิธีทำว่า ตัว เช่น ตัวบวก ตัวลบ ตัวคูณ ตัวหาร.