ค้นเจอ 60 รายการ

พับ

หมายถึงน. เรียกลักษณะผ้าหรือกระดาษที่พับไว้ เช่น ซื้อผ้าในพับ. ก. ทบ เช่น พับผ้า พับกระดาษ, หักทบ เช่น พับมีด, คู้เข้า เช่น นั่งพับขา; สิ้นกำลังทรงตัว เช่น คอพับ; ตัดบัญชีเป็นสูญ เช่น เป็นพับไป. ว. ที่ทบหรือหักทบเข้าด้วยกัน เช่น ผ้าพับ มีดพับ.

ตกเป็นพับ

หมายถึงก. นับเป็นสูญ.

มีดพับ

หมายถึงน. มีดขนาดเล็ก ใบมีดพับกลับเข้าไปซ่อนอยู่ในฝักซึ่งทำหน้าที่เป็นด้ามมีดอยู่ในตัวได้.

มีดพับสปริง

หมายถึงน. มีดพับที่มีสปริง มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งเมื่อกดปุ่มหรือคานสปริงแล้วจึงจะง้างใบมีดออกหรือพับใบมีดเข้าร่องได้ กับอีกชนิดหนึ่ง เมื่อกดปุ่มหรือคานสปริงใบมีดจะดีดออกจากร่องหรือพับเข้าร่องได้.

แขนพับ

หมายถึงน. ส่วนของแขนตรงที่พับได้.

ข้อพับ

หมายถึงน. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้.

ขาพับ

หมายถึงน. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.

เม้น

หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.

มิ้ม

หมายถึงก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.

ม่านบังเพลิง

หมายถึงน. ฉากพับได้ติดกับเสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน.

ฉากญี่ปุ่น

หมายถึงน. เครื่องบังตาที่ประกอบด้วยแผ่นพับหลายแผ่น.

พับเพียบ

หมายถึงว. อาการที่นั่งพับขาให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ