ค้นเจอ 88 รายการ

กานต์

หมายถึง(แบบ) ว. เป็นที่รัก, โดยมากใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น จันทรกานต์ เป็นที่รักของพระจันทร์ ได้แก่แก้วผลึกที่ถูกแสงจันทร์แล้วมีเหงื่อ, คู่กับ สูรยกานต์ เป็นที่รักของพระอาทิตย์ ได้แก่แก้วที่รวมแสงอาทิตย์ให้เกิดไฟได้. (ส.).

พน,พน-

หมายถึง[พน, พะนะ-] น. ป่า, พง, ดง. (ป., ส. วน).

ยุไม่ขึ้น

หมายถึงก. หนุนเท่าไร ๆ ก็ไม่ยอมทำตาม.

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.

ยุส่ง

หมายถึงก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม.

ยุ

หมายถึงก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.

ยุพ,ยุพ-

หมายถึง[ยุบพะ-] ว. หนุ่ม, สาว. (ป., ส. ยุว).

ยั่วยุ

หมายถึงก. ยุให้เกิดอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง.

ลูกยุ

หมายถึงน. ลมปากที่ยุให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักเป็นไปในทางไม่ดี.

ยุให้รำตำให้รั่ว

หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.

ยุว,ยุว-,ยุวา,ยุวาน

หมายถึงน. ชายหนุ่ม. ว. หนุ่ม, รุ่น. (ป.; ส. ยุวนฺ, ยุวานก).

บ่างช่างยุ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ