ผลการค้นหา

ชาน

หมายถึงน. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก.

อ้อย

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum officinarum L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นเป็นปล้อง ข้างในตัน มีหลายพันธุ์ เช่น อ้อยขาไก่ อ้อยตะเภา หีบเอานํ้าหวานทำนํ้าตาลทรายหรือใช้ดื่ม หรือเคี้ยวกินแต่นํ้าหวาน.

อ้อยเข้าปากช้าง

หมายถึง(สำ) น. สิ่งหรือประโยชน์ที่ตกอยู่ในมือแล้วไม่ยอมคืน.

อุจฉุ

หมายถึง[อุด-] น. อ้อย. (ป.).

ซ้อมพวน

หมายถึงก. หีบอ้อยครั้งที่ ๒.

มีดควั่นอ้อย

หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปยาวรี ปลายมน มีด้าม เจาะรูที่ปลายใบมีดสำหรับสอดปลายเข้ากับหลักควั่นอ้อย ใช้ควั่นอ้อย.

มธุตฤณ

หมายถึง[-ตฺริน] น. อ้อย. (ส.).

ตะเภา

หมายถึงน. (๑) เรียกอ้อยพันธุ์ที่ลำโต ปล้องสั้น สีขาว เปราะ ว่า อ้อยตะเภา, อ้อยสำลี ก็เรียก. (๒) ชื่อหมากพันธุ์ต้นเตี้ย.

หีบ

หมายถึงก. บีบเค้นให้ส่วนที่ต้องการออกมา เช่น หีบอ้อย หีบฝ้าย.

กาก

หมายถึงน. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว; หยากเยื่อ; เดนเลือก (ใช้เป็นคำด่า) เช่น กากมนุษย์ คนกาก.

กาก

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

พวน

หมายถึงน. รวงข้าวที่นวดแล้วหรืออ้อยที่หีบครั้งที่ ๒.