ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระยาทิพย์
กัลยา
หมายถึง[กันละยา] น. นางงาม.
กัลยาณ,กัลยาณ-
หมายถึง[กันละยานะ-] ว. งาม, ดี, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น กัลยาณคุณ = คุณอันงาม กัลยาณธรรม = ธรรมอันดี กัลยาณมิตร = มิตรดี. (ป., ส.).
ตาทิพย์
หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.
หูทิพย์
หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.
เทวัญ
หมายถึงน. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์.
ทิพยญาณ
หมายถึงน. ความรู้เป็นทิพย์.
ทิพย,ทิพย-,ทิพย์
หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).
โยคจักษุ
หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).
สุธา
หมายถึงน. นํ้าอมฤต, อาหารทิพย์.
ทิพยรส
หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.
สุธาโภชน์
หมายถึงน. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).
เทวดา
หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).