ค้นเจอ 41 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระยาทิพย์

กัลยา

หมายถึง[กันละยา] น. นางงาม.

กัลยาณ,กัลยาณ-

หมายถึง[กันละยานะ-] ว. งาม, ดี, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น กัลยาณคุณ = คุณอันงาม กัลยาณธรรม = ธรรมอันดี กัลยาณมิตร = มิตรดี. (ป., ส.).

ตาทิพย์

หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.

หูทิพย์

หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.

เทวัญ

หมายถึงน. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์.

ทิพยญาณ

หมายถึงน. ความรู้เป็นทิพย์.

ทิพย,ทิพย-,ทิพย์

หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).

โยคจักษุ

หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).

สุธา

หมายถึงน. นํ้าอมฤต, อาหารทิพย์.

ทิพยรส

หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.

สุธาโภชน์

หมายถึงน. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).

เทวดา

หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ