ผลการค้นหา

ค้นเจอ 38 รายการ

กันเอง

หมายถึงว. เป็นพวกเดียวกัน, สนิทสนมกัน, เช่น ราคากันเอง.

ไม่ใกล้ไม่ไกล

หมายถึงว. ใกล้ เช่น บ้านฉันอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่นี่; กันเอง เช่น คนไม่ใกล้ไม่ไกล.

เป็นกันเอง

หมายถึงว. มีความสนิทสนมคุ้นเคยกัน.

ทักทาย

หมายถึงก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.

โอภาปราศรัย

หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.

รบรา

หมายถึงก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง.

เพื่อน

หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนคำว่า เขา หรือ ท่าน ในอาการที่เป็นกันเอง.

ถือวิสาสะ

หมายถึงก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.

กลางบ้าน

หมายถึงว. ใช้เรียกยาเกร็ดที่ชาวบ้านเชื่อถือกันเองว่า ยากลางบ้าน.

คนธรรพวิวาห์

หมายถึง[คนทันพะ-] น. การได้เสียเป็นผัวเมียกันเองโดยไม่แต่งงาน. (ส. คนฺธรฺววิวาห).

สังสนทนา,สั่งสนทนา

หมายถึงก. พูดกันฐานกันเอง, พูดจาหารือกัน, มักใช้ สั่งสนทนา. (ป. สํสนฺทนา ว่า การเทียบเคียงกัน).

วิทยุเคลื่อนที่

หมายถึงน. วิทยุคมนาคมระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมแบบเคลื่อนที่ได้กับสถานีวิทยุคมนาคมแบบประจำที่ หรือระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมแบบเคลื่อนที่ได้ด้วยกันเอง.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ