ตัวกรองผลการค้นหา
กักขัง
หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. (กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้กักตัวผู้ต้องโทษไว้ในสถานที่ซึ่งกำหนดไว้อันมิใช่เรือนจำ.
สอบสวน
หมายถึง(กฎ) ก. รวบรวมพยานหลักฐานและดำเนินการอย่างอื่นซึ่งพนักงานสอบสวนได้ทำไปเกี่ยวกับความผิดที่กล่าวหา เพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิด และเพื่อจะเอาตัวผู้กระทำผิดมาฟ้องลงโทษ.
ผู้ต้องกักขัง
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).
สอบสวนทวนพยาน
หมายถึง(สำ) ก. สอบพยาน.
ไต่สวน
หมายถึงก. สอบสวนข้อเท็จจริงเพื่อวินิจฉัยว่าถูกต้องหรือไม่.
ปิดสำนวน
หมายถึง(ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.
ควบคุม
หมายถึงก. ดูแล, กำกับดูแล, กักขัง; (กฎ) คุมตัวหรือกักขังผู้ถูกจับโดยพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจในระหว่างสืบสวน.
พนักงานสอบสวน
หมายถึง(กฎ) น. เจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายให้มีอำนาจและหน้าที่ทำการสอบสวน.
ขาใหญ่
หมายถึง(ปาก) น. นักเลงผู้มีอิทธิพล, นักโทษหรือผู้กักขังที่มีอิทธิพล.
คุมขัง
หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.
ต่อปาก
หมายถึงก. เล่าสืบกันมา; พูดยันกันเพื่อสอบสวนฝ่ายผิดฝ่ายถูก.
วิมังสา
หมายถึงน. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา. (ป. วีมํสา; ส. มีมำสา).