ตัวกรองผลการค้นหา
ฮ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรตํ่า.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
สุภาษิต หมวด ก-ฮ
ภาษาบาลี-สันกฤต
ก ข
หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ] น. พยัญชนะแต่ ก ถึง ฮ.
จาระบี
หมายถึงน. นํ้ามันข้นเหนียวสำหรับหล่อลื่นและกันความสึกหรอของเครื่องจักรเป็นต้น, จระบี ก็ว่า. (ฮ. จรฺพี).
ก
หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
หวย ก ข
หมายถึงน. การพนันอย่างหนึ่ง ที่ออกเป็นตัวหนังสือ คือ ใช้พยัญชนะในภาษาไทยตั้งแต่ ก ถึง ฮ เป็นหลัก โดยตัดออกเป็นบางตัว เหลือเพียง ๓๖ ตัว ตัวที่ออกเสียงเหมือนกันจะตั้งชื่อให้ต่างกัน เช่น ข ง่วยโป๊ ฃ เจี่ยมกวย ค หะตั๋ง ฅ เม่งจู ฆ ยิดซัว ทั้งนี้เพราะได้นำวิธีเล่นหวยของจีนมาปรับปรุงใช้, หวย ก็เรียก.
ลงรอย,ลงรอยกัน
หมายถึงก. เข้ากันได้.
ลี
หมายถึงก. ไป.
เป็นได้
หมายถึงก. อาจ.
ครอบคลุม
หมายถึงก. รวมไปถึง.
ยินยอมพร้อมใจ
หมายถึงก. เห็นด้วยร่วมกัน.
เต้า
เถิง
หมายถึงก. ถึง.
