ค้นเจอ 107 รายการ

กวน

หมายถึงก. คนให้เข้ากัน, คนให้เข้ากันจนข้น, เช่น กวนขนม, คนให้ทั่วกันหรือให้วนไปโดยรอบ เช่น กวนนํ้า; รบกวนทำให้เกิดความรำคาญ เช่น กวนใจ, ก่อกวนทำให้วุ่นวาย เช่น กวนบ้านกวนเมือง, ชวนให้เกิดความรำคาญ ชวนให้ทำร้าย เช่น กวนมือ กวนตีน. น. เรียกของกินที่ทำด้วยผลไม้เป็นต้น เคี่ยวกับนํ้าตาลแล้วคนให้เข้ากันจนข้น เช่น ขนมกวน ทุเรียนกวน สับปะรดกวน.

ดื้อ

หมายถึงว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ทื่อ, ไม่คม, (ใช้แก่มีด).

กวน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) (ปาก) น. กวาน, ชื่อตำแหน่งขุนนางในภาคอีสานสมัยโบราณ แต่ชาวอีสานบางถิ่นออกเสียงเป็น กวน เช่น บ้านเมืองข้อนขุนกวน ยาดไพร่.

รบกวน

หมายถึงก. ทำให้รำคาญ, ทำให้เดือดร้อน.

ดึงดัน

หมายถึงก. ดื้อรั้น, ดื้อ.

ดื้อรั้น

หมายถึงว. ดื้อดันทุรัง.

เหลือขอ

หมายถึงว. ดื้อมาก, เอาไว้ไม่อยู่.

กวนน้ำให้ขุ่น

หมายถึง(สำ) ก. ทำเรื่องราวที่สงบอยู่แล้วให้เกิดวุ่นวายขึ้นมา.

ยายี

หมายถึงก. เบียดเบียน, รบกวน.

ดื้อดัน

หมายถึงว. ดื้ออย่างขัดขืนจะเอาชนะ.

ดื้อด้าน

หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.

หยักเหยา

หมายถึง[หฺยักเหฺยา] ก. จู้จี้, รบกวน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ