ค้นเจอ 125 รายการ

เล่ห์กล,เล่ห์กล,เล่ห์เหลี่ยม

หมายถึงน. ชั้นเชิง, อุบาย.

เล่ห์กระเท่ห์

หมายถึงน. กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง.

อุบาย

หมายถึงน. วิธีการอันแยบคาย; เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม. (ป., ส. อุปาย).

หลงกล

หมายถึงก. แพ้รู้ในกลอุบาย.

เภทุบาย

หมายถึงน. อุบายที่ทำให้เขาแตกกัน, เล่ห์เหลี่ยม, กลอุบาย.

เจ้าเล่ห์แสนกล

หมายถึงว. มีเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายมาก, แสนกล ก็ว่า.

เจ้าเล่ห์

หมายถึงน. ผู้มีกลอุบายพลิกแพลงต่าง ๆ.

เพทุบาย,เพโทบาย

หมายถึงก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.

กล,กล-

หมายถึง[กน, กนละ-] น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง; เรียกการเล่นที่ลวงตาให้เห็นเป็นจริงว่า เล่นกล; เครื่องกลไก, เครื่องจักร, เครื่องยนต์, เช่น ช่างกล. ว. เช่น, อย่าง, เหมือน, เช่น เหตุผลกลใด; เคลือบแฝง เช่น ถ้าจำเลยให้การเป็นกลความ. (กฎหมาย).

แสนกล

หมายถึงว. มีเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายมาก, เจ้าเล่ห์แสนกล ก็ว่า.

ตกหลุม,ตกหลุมพราง

หมายถึง(สำ) ก. ถูกลวงด้วยเล่ห์กลหรืออุบาย, เสียรู้, หลงกล.

หลุมพราง

หมายถึงน. หลุมที่ทำลวงไว้; โดยปริยายหมายความว่า เล่ห์กล หรือ อุบาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ