ผลการค้นหา

น้าว

หมายถึงก. เหนี่ยวลง เช่น น้าวกิ่ง, ดึงจนโค้ง เช่น น้าวศร.

กระแส

หมายถึงน. นํ้าหรือลมเป็นต้นที่ไหลหรือพัดเรื่อยเป็นแนวเป็นทางไปไม่ขาดสาย เช่น กระแสนํ้า กระแสลม, โดยปริยายหมายถึงอาการเช่นนั้น; เส้น, สาย, แนว, ทาง, เช่น กระแสความ กระแสความคิด; เส้นวัดที่ดินทำด้วยหวายหรือเหล็กเป็นต้น เรียกว่า เส้นกระแส. (เทียบ ข. แขฺส = เชือก).

นำ

หมายถึงก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป นำมา. ว. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว ในคำว่า ซักนำ ถามนำ.

พา

หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.

น้ำชน

หมายถึงน. ลักษณะที่กระแสนํ้าขึ้นกับนํ้าลงหรือนํ้าจืดกับนํ้าเค็มมาบรรจบกัน.

นทีรัย

หมายถึงน. กระแสนํ้า. (ส.).

เหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า

หมายถึงน. ปรากฏการณ์ซึ่งมีกระแสไฟฟ้าเกิดขึ้นเนื่องจากอำนาจแม่เหล็ก, เรียกกระแสไฟฟ้าที่เกิดขึ้นเนื่องจากอำนาจแม่เหล็กว่า กระแสไฟฟ้าเหนี่ยวนำ, เรียกเครื่องมือสำเร็จที่ใช้สำหรับเปลี่ยนศักย์ไฟฟ้าให้มีค่าสูงขึ้นมาก ๆ โดยอาศัยอำนาจแม่เหล็กว่า ขดลวดเหนี่ยวนำ.

ติดมือ,ติดไม้ติดมือ

หมายถึงก. ถือหรือนำไปด้วย.

อัดแบตเตอรี่

หมายถึงก. ประจุกระแสไฟฟ้าเข้าในแบตเตอรี่.

ชลธารก

หมายถึงน. สายนํ้า, กระแสนํ้า.

ต้นเสียง

หมายถึงน. คนร้องนำ.

เบิกทูต

หมายถึงก. นำทูตเข้าเฝ้า.