ค้นเจอ 57 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา หัวไส้, นิ่ว

กระเพาะ

หมายถึงน. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ รูปเป็นถุง คือ กระเพาะอาหารและกระเพาะปัสสาวะ. (เทียบ ข. กฺรพะ); ภาชนะสานสำหรับตวงข้าว มีอัตราจุ ๔ กระผีก.

ปัสสาวะ

หมายถึงน. เยี่ยว. (ป.; ส. ปฺรศฺราว).

หัวไส้

หมายถึงน. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.

นิ่ว

หมายถึงน. เกลือเคมีหรือสารเคมีอื่น เช่นคอเลสเทอรอลที่เกิดเป็นก้อนแข็งในไต กระเพาะปัสสาวะ ถุงนํ้าดี หรือท่อของต่อมบางชนิดในร่างกาย เช่นต่อมนํ้าลาย ตับอ่อน.

ช้ำรั่ว

หมายถึงน. ชื่ออาการของโรคอย่างหนึ่ง เกิดจากความผิดปรกติของกระเพาะปัสสาวะหรือท่อปัสสาวะเป็นต้น ทำให้ไม่สามารถกลั้นปัสสาวะได้เหมือนคนปรกติ นํ้าปัสสาวะอาจไหลออกเป็นครั้งคราวหรือตลอดเวลาก็ได้.

ล้นกระเพาะ

หมายถึงว. ลักษณะที่กินมากจนแน่น เช่น กินจนล้นกระเพาะ.

ปิดหนักปิดเบา

หมายถึงก. ถ่ายอุจจาระปัสสาวะไม่ออก.

บังคน

หมายถึง(ราชา) น. อุจจาระหรือปัสสาวะ.

บังคนเบา

หมายถึง(ราชา) น. ปัสสาวะ, ใช้ว่า พระบังคนเบา.

กะตังมูตร

หมายถึง[-มูด] น. ปัสสาวะที่ขึ้นเกล็ดที่ผิวหน้า.

สวน

หมายถึงก. อาการที่เคลื่อนไปตรงข้ามในเส้นทางเดียวกัน เช่น เดินสวนกัน มีรถสวนมา; เทียบสอบขนาดหรือปริมาณเครื่องตวง เช่น สวนสัด สวนทะนาน; เอาสายสวนใส่ทางช่องปัสสาวะให้เข้าไปในกระเพาะปัสสาวะเพื่อให้ปัสสาวะออก, เอาลูกสวนใส่ทวารหนักแล้วบีบนํ้ายาหรือนํ้าสบู่ให้เข้าไปในลำไส้ใหญ่เพื่อกระตุ้นให้ลำไส้ใหญ่บีบตัวให้อุจจาระออก.

มุตฆาต

หมายถึง[มุดตะ-] น. โรคขัดปัสสาวะชํ้าเลือดชํ้าหนอง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ