ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะพัง, เหลี่ยม, ลงอาญา,ลงอาชญา, กรงทอง, กรม, กระจัง, กระหัง, กะชัง, กักขัง, กระชัง, กระสัง
ขัง
หมายถึงก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังนํ้า; (กฎ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
กรง
หมายถึง[กฺรง] น. สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ สำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้; ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี เช่น ถนอมในพระกรงทอง. (เห่กล่อม). (เทียบมลายู กุรง; ข. ทฺรุง).
คุมขัง
หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.
ขวง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กรง เช่น ขวงนก ว่า กรงนก.
บัญชร
หมายถึง[บันชอน] น. กรง, ซี่กรง; หน้าต่าง. (ป., ส. ปญฺชร).
ตะราง
หมายถึงน. ที่คุมขังนักโทษ.
คุก
หมายถึงน. ที่ขังนักโทษ, เรือนจำ.
หุบห้วย
หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.
คนต้องขัง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังไว้ตามหมายขัง.
มุ้งสายบัว
หมายถึง(ปาก) น. ห้องขังผู้ต้องหา.
จั่นหับ
หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
ปลดปล่อย
หมายถึงก. ปล่อยจากที่คุมขังหรือการผูกมัด, ให้เสรีภาพ.