ค้นเจอ 10 รายการ

โกรกไกร

หมายถึงน. โตรกไตร, โกรก หรือ โตรก ก็ว่า.

ขากรรไกร

หมายถึง[-กันไกฺร] น. กระดูกต้นคางที่อ้าขึ้นอ้าลง มีลักษณะอย่างกรรไกร, ขากรรไตร หรือ ขาตะไกร ก็ว่า.

เกรียงไกร

หมายถึง[-ไกฺร] ว. ใหญ่ยิ่ง.

ไกร

หมายถึง[ไกฺร] น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ในสกุล Ficus วงศ์ Moraceae ลักษณะคล้ายต้นไทร มี ๒ ชนิด คือ ชนิด F. concinna Miq. เปลือกสีเทาค่อนข้างเรียบ ใบเล็ก ช่อดอกรูปคล้ายผล ออกเป็นคู่ตามง่ามใบ ผลสีชมพู มีกระสีจาง ๆ, ไฮฮี ก็เรียก และชนิด F. superba Miq. เปลือกสีเทาเรียบ ใบใหญ่ ช่อดอกคล้ายชนิดแรก ผลสีชมพู, ไทรเลียบ ก็เรียก.

ไกร

หมายถึง[ไกฺร] ว. ยิ่ง เช่น เหนหาญหื่นแหลมหลัก ไกรกว่า ตนนา. (ยวนพ่าย), ใหญ่, มาก, เกิน; กล้า, เก่ง.

ขาตะไกร

หมายถึงน. ขากรรไกร.

ตะไกร

หมายถึง[-ไกฺร] น. เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบ มี ๒ ขา, ลักษณนามว่า เล่ม, เขียนเป็น กรรไกร หรือ กรรไตร ก็มี.

ตะไกร

หมายถึง[-ไกฺร] น. คำเรียกเหยี่ยวชนิดหนึ่งว่า เหยี่ยวตะไกร. (พจน. ๒๔๙๓).

ปากตะไกร

หมายถึงว. ปากจัด, ชอบพูดจาเหน็บแนม.

กรรไกร

หมายถึง[กันไกฺร] น. ตะไกร. (เลือนมาจาก กรรไตร). (ดู ตะไกร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ