ตัวกรองผลการค้นหา
สมโภช
หมายถึง[-โพด] น. การกินร่วม, การเลี้ยงอาหาร; งานเลี้ยง, งานฉลองในพิธีมงคลเพื่อความยินดีร่าเริง เช่น งานสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ ๒๐๐ ปี งานสมโภชพระสุพรรณบัฏ (ใช้เฉพาะแต่ในงานพระราชพิธีเท่านั้น). (ป.; ส. สมฺโภชน).
สุธาโภชน์
หมายถึงน. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).
บานโภชน์
หมายถึง[บานนะโพด] น. ของดื่มของกิน. (ส.).
โภชนะห้า
หมายถึง[โพชะนะห้า] น. ข้าว ๕ อย่าง คือ ข้าวสุก (ข้าวมัน หรือ ข้าวผัด ก็นับเข้า) ขนมสด (ขนมที่จะบูดเมื่อล่วงเวลาแล้ว เช่น แป้งจี่ ขนมด้วง ขนมครก) ขนมแห้ง (ที่ไม่บูด เช่น จันอับ ขนมปัง) ปลา (รวมทั้งหอย กุ้ง และสัตว์นํ้าเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร) เนื้อ (เนื้อของสัตว์บกและนกที่ใช้เป็นอาหาร).
โภช,โภชย์
หมายถึง[โพด] น. ของควรบริโภค. (ป. โภชฺช; ส. โภชฺย).
โภชนากร
หมายถึง[โพชะนา-, โพดชะนา-] น. ผู้ที่มีความรู้เรื่องโภชนาการแล้วสามารถให้ความรู้และคำแนะนำในเรื่องอาหารแก่บุคคลอื่นต่อไปได้.
โภชก
หมายถึง[-ชก] น. นายบ้าน, ผู้ใหญ่บ้าน, เช่น คามโภชก ว่า กำนัน, นายอำเภอ.
วิกาลโภชน์
หมายถึงน. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. (ป.).
ลฆุโภชน์
หมายถึงน. เครื่องว่าง, อาหารว่าง. (ส.).
โภชนาการ
หมายถึง[โพชะนา-, โพดชะนา-] น. วิทยาศาสตร์ประยุกต์แขนงหนึ่ง ว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างอาหารกับกระบวนการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและการเจริญเติบโตของสิ่งมีชีวิต.
โภชนียะ
หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).
คามโภชก
หมายถึง[คามะ-, คามมะ-] น. นายบ้าน, นายตำบล, ผู้ใหญ่บ้าน, กำนัน. (ป.).