ผลการค้นหา

ค้นเจอ 18 รายการ

แพ้

หมายถึงก. สู้ไม่ได้, ทนไม่ได้, ตรงกันข้ามกับ ชนะ, ผู้ที่มีเลือดเนื้อไม่ถูกกับสิ่งของหรือสัตว์บางอย่างก็เรียกว่า แพ้ เช่น แพ้ยา แพ้ตะขาบ.

แพ้ภัยตัว

หมายถึงก. เป็นภัยแก่ตัวเอง, เดือดร้อนตัวเอง, ให้มีอันเป็นไปเพราะดูถูกดูหมิ่นผู้ใหญ่เป็นต้น.

ขี้แพ้ชวนตี

หมายถึง(สำ) ก. แพ้ตามกติกาแล้วยังไม่ยอมรับว่าแพ้จะเอาชนะด้วยกำลัง, แพ้แล้วพาล.

แพ้

หมายถึง(ไทยเดิม) ก. ชนะ เช่น อนนเรืองใสงามหนักหนา แพ้พระอาทิตย์. (จารึกสยาม).

แพ้ผัว

หมายถึงว. มีผัวกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.

แพ้เมีย

หมายถึงว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.

กระแพ้ง

หมายถึงน. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็น, กำแพ้ง ก็ว่า.

แพ้ผม

หมายถึงว. ลักษณะที่ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดา.

แพ้ฟัน

หมายถึงว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา.

กำแพ้ง

หมายถึงน. เรียกไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็นว่า กำแพ้ง, กระแพ้ง ก็ว่า.

น้ำน้อยแพ้ไฟ

หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.

แพ้เปรียบ

หมายถึงว. ไม่เสมอกัน, เสียเปรียบ.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ