ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เขิน, ดอน, เขิบ
เก้อเขิน
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.
ขวยเขิน
หมายถึงก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย.
ขัดเขิน
หมายถึงก. กระดากอาย.
เครื่องเขิน
หมายถึงน. เครื่องสานที่ทำจากผิวไม้ไผ่ซึ่งนำมาเรียดแล้วทำเป็นโครง ฉาบด้วยรักสมุกหรือรักชาดเพื่อกันน้ำรั่วซึม ไทยได้รับวิธีการทำมาจากไทยเขินซึ่งอยู่ในยูนนานตอนใต้ จึงเรียกว่า เครื่องเขิน.
แก้ขวย,แก้เขิน
หมายถึงก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อบรรเทาความกระดากอาย.
เขิน
หมายถึงน. ชื่อคนไทยใหญ่เผ่าหนึ่ง ส่วนมากอยู่ในแคว้นฉาน ประเทศพม่า; เครื่องสานที่ทำจากผิวไม้ไผ่ซึ่งนำมาเรียดแล้วทำเป็นโครง ฉาบด้วยรักสมุกหรือรักชาดเพื่อกันน้ำรั่วซึม ไทยได้รับวิธีการทำมาจากไทยเขินซึ่งอยู่ในยูนนานตอนใต้ จึงเรียกว่า เครื่องเขิน.
หมายถึงว. ตื้นสูงเป็นเนินขึ้นมา (ใช้แก่พื้นที่ในแม่นํ้า ลำคลอง หนอง บึง เป็นต้น), มักใช้ว่า ตื้นเขิน เช่น แม่นํ้าตื้นเขิน; สั้นหรือสูงเกินไปจนดูขัดตา เช่น นุ่งผ้าเขิน.