ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อันต,อันต-,อันต-, อันตร,อันตร-
อันตกาล
หมายถึงน. เวลาตาย. (ส.).
อันตคุณ
หมายถึงน. ลำไส้เล็ก, ราชาศัพท์ว่า พระอันตคุณ. (ป.).
อันตชาติ
หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).
อันตรวาสก
หมายถึง[-วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).
อันตลิกขะ
หมายถึง[อันตะลิกขะ] น. ท้องฟ้า, กลางหาว. (ป.; ส. อนฺตริกฺษ).
อันต,อันต-,อันต-
หมายถึง[อันตะ-] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย, ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).
อันตกะ
หมายถึง[อันตะกะ] น. “ผู้ทำที่สุด” หมายถึง ความตาย คือ พระยม. (ป., ส.).
อันตคู
หมายถึงน. ผู้ถึงที่สุด, ผู้ชำนะความทุกข์. (ป.).
อันตรายิกธรรม
หมายถึง[-ยิกะทำ] น. “ธรรมที่ทำอันตราย” หมายถึง เหตุขัดขวาง เช่น เหตุขัดขวางการอุปสมบท มีอายุไม่ครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ หรือเป็นโรคเรื้อนเป็นต้น. (ป. อนฺตรายิกธมฺม).
อันติกะ
หมายถึงน. ที่ใกล้, บริเวณ. ว. ใกล้, แทบ, เกือบ. (ป., ส.).
อันติม,อันติม-,อันติมะ
หมายถึง[อันติมะ-] ว. สุดท้าย, สูงสุด, เช่น ความจริงอันติมะ คือ ความจริงสุดท้าย ความจริงสูงสุด. (ป.; อ. ultimate).
อันตกิริยา
หมายถึงน. “การกระทำซึ่งที่สุด” หมายถึง ตาย เช่น เขากระทำซึ่งอันตกิริยา. (ป.).