ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อรรถ,อรรถ-

อรรถกวี

หมายถึง[อัดถะกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามความเป็นจริง.

เอื้อนอรรถ,เอื้อนเอ่ย,เอื้อนโอฐ,เอื้อนโอฐ

หมายถึง(กลอน) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.

แปลตามอรรถ

หมายถึงก. แปลตามเนื้อความ.

เชิงอรรถ

หมายถึงน. คำอธิบายหรือข้ออ้างอิงที่เขียนหรือพิมพ์ไว้ที่ส่วนล่างของหน้าหนังสือหรือตอนท้ายของเรื่อง.

อรรถกถาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.

อรรถกร

หมายถึง[อัดถะกอน] ว. ให้ประโยชน์, เป็นประโยชน์. (ส. อรฺถกร).

อรรถรส

หมายถึง[อัดถะรด] น. รสแห่งถ้อยคำ, ถ้อยคำที่ทำให้เกิดความซาบซึ้ง, ถ้อยคำที่ทำให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ.

อรรถคดี

หมายถึง[อัดถะคะดี] (กฎ) น. เรื่องที่ฟ้องร้องกันในศาล.

แปลโดยอรรถ

หมายถึงก. แปลตามเนื้อความ, แปลตามอรรถ ก็ว่า.

อรรถกถา

หมายถึง[อัดถะกะถา] น. คัมภีร์ที่อธิบายความพระบาลี, คัมภีร์ที่ไขความพระไตรปิฎก. (ส. อรฺถ + กถา; ป. อตฺถกถา, อฏฺกถา).

อรรถบท

หมายถึง[อัดถะบด] น. แก่นเรื่อง, เนื้อความ, หัวข้อ, สาระ.

อรรถประโยชน์

หมายถึง[อัดถะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์ที่ต้องการ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ