ค้นเจอ 12 รายการ

วสุ

หมายถึงน. ทรัพย์, สมบัติ; ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี ๘ องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์. (ป., ส.).

สุ

หมายถึงก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้นํ้าร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ.

มัสสุ

หมายถึงน. หนวด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระมัสสุ. (ป.).

ปสุ

หมายถึง[ปะสุ] น. ปศุ. (ป.; ส. ปศุ).

พสุ

หมายถึง[พะ-] น. ชื่อเรียกเทวดาจำพวกหนึ่ง; ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ; ใจดี, กรุณา. (ป., ส. วสุ).

อสุ

หมายถึง[อะ-] น. ลมหายใจ, ชีวิต. (ป., ส.).

ผรสุ

หมายถึง[ผะระสุ] น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).

อัสสุ

หมายถึงน. นํ้าตา. (ป.).

ปุนัพพสู,ปุนัพสุ

หมายถึง[ปุนับพะสู, ปุนับพะสุ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๗ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปเรือชัยหรือหัวสำเภา, ดาวหัวสำเภา ดาวสำเภาทอง ดาวสะเภา ดาวยามเกา หรือ ดาวตาเรือชัย ก็เรียก. (ป. ปุนพฺพสุ).

สุ

หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม ง่าย สำหรับเติมข้างหน้าคำ เช่น สุคนธ์. (ป., ส.).

บางสุ

หมายถึง(กลอน) น. บงสุ์, ฝุ่น, ละออง, ธุลี, (โบ) ใช้ว่า บางษุ ก็มี เช่น มหาบางษุกุลพัษตรจีวรา. (นันโท), เมื่อน้นนนางก็ลูบบทบางษุบาท. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).

อุสุ

หมายถึงน. ธนู, หน้าไม้, เครื่องยิง. (ป.; ส. อิษุ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ