ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผสาน, ปสาน, ผสาร, สาน, สาร, กาสาร, สารตรา, ศาล
ประสมประสาน
หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
ภาษาอีสาน
ผสมผสาน
หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
งาสาน
หมายถึง(โบ) น. เรียกพัดยศที่พื้นพัดสานด้วยงาช้าง เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี ว่า พัดงาสาน, ในสมัยโบราณ สมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ที่ลงท้ายสร้อยราชทินนามว่า “คามวาสี อรัญวาสี” มีพัดยศ ๒ เล่ม พัดแฉกพื้นกำมะหยี่ปักด้วยทองและเงิน เป็นเครื่องหมายฝ่ายคามวาสี พัดงาสาน เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี.
เท้าสาน
หมายถึงดู จั๋ง ๒.
ปริโยสาน
หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).
โวสาน
หมายถึงน. อวสาน, ที่สุด, จบ. (ป.).
สาน
หมายถึงก. อาการที่ใช้เส้นตอกทำด้วยไม้ไผ่ หวาย กก ใบลาน เป็นต้น ขัดกันให้เป็นผืนเช่นเสื่อ หรือทำขึ้นเป็นวัตถุมีรูปร่างต่าง ๆ เช่นกระบุง กระจาด.
อวสาน
หมายถึง[อะวะ-] ก. จบ, สิ้นสุด. น. การสิ้นสุด, ที่สุด. (ป., ส.).
อีสาน
หมายถึงน. พระศิวะหรือพระรุทระ.
กัลปาวสาน
หมายถึง[กันละปาวะสาน] น. ที่สุดแห่งระยะเวลากัลป์หนึ่ง คือ ช่วงเวลา ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปีมนุษย์. (ส. กลฺป + อวสาน).
กำเริบเสิบสาน
หมายถึงก. ได้ใจ, เหิมใจ.
บรรสาน
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิทกัน, เชื่อม, รัด, ผูกไว้.
