ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เสวย, สวย, ย้อง, งดงาม, ทั้งนั้น, รุจิระ,รุจิรา, เสลา, เฉลา, แชล่ม, ดี, ส
เสริมสวย
หมายถึงก. ตกแต่งให้ดูสวยงามขึ้น (มักใช้แก่สตรี). น. เรียกสถานที่รับแต่งผม แต่งหน้า แต่งเล็บ เป็นต้น ว่า ห้องเสริมสวย หรือ ร้านเสริมสวย.
คำไวพจน์ สวย | คำคล้าย สวย
กระยาเสวย
หมายถึง(ราชา) น. เครื่องเสวย.
ข้าวสวย
หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.
สวย
หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
เขียวเสวย
หมายถึงน. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลสีเขียว รสมัน.
เสวย
หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).
กระสวย
หมายถึงน. เครื่องบรรจุด้ายสำหรับทอผ้าหรือเย็บผ้า.
ฉันสวย
หมายถึงคำพูดเรียกความมั่นใจ พูดคำนี้แล้ว ออร่าพุ่งออกจากตัวทันที
สะ,สะ,สะสวย
หมายถึงว. สวย.
สะสวย
หมายถึงว. ค่อนข้างสวย, อยู่ในเกณฑ์สวย, (มักใช้แก่ผู้หญิง), เช่น เด็ก ๆ แต่งตัวสะสวย เธอเป็นคนหน้าตาสะสวย.
หมายถึง[สะเหฺวย] (ราชา) ก. กิน, เสพ, เช่น เสวยพระกระยาหาร เสวยพระสุธารส; ครอง เช่น เสวยราชย์. (ข. โสฺวย).