ตัวกรองผลการค้นหา
วัณณะ
หมายถึง(แบบ) น. สี, ผิว; ชนิด, อย่าง. (ป.; ส. วรฺณ). (ดู วรรณ-, วรรณะ).
วัณนา
หมายถึง[วันนะ-] น. คำชี้แจง, คำอธิบาย. (ป. วณฺณนา; ส. วรฺณนา). (ดู พรรณนา).
วัณโรค
หมายถึงน. โรคชนิดหนึ่งเกิดที่ปอดเป็นต้น ทำให้ร่างกายทรุดโทรมเสื่อมไปตามลำดับ, โบราณเรียกวัณโรคปอดว่า ฝีในท้อง.
เววัณณิยะ
หมายถึงน. ความเป็นผู้มีวรรณะต่างกันหรือต่างเพศกัน เช่นเพศบรรพชิตต่างกับเพศคฤหัสถ์. (ป.).
เวสสุวัณ
หมายถึงน. ท้าวเวสวัณ, ท้าวกุเวร ก็เรียก.
เอราวัณ
หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ป. เอราวณ; ส. ไอราวณ).
วัณ,วัณ-
หมายถึง[วัน, วันนะ-] น. วณะ, แผล, ฝี. (ป.).
วัณฏ์
หมายถึงน. ขั้ว, ก้าน. (ป.; ส. วฺฤนฺต).
วิลาวัณย์
หมายถึงว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).
เววัณ
หมายถึงว. ต่างวรรณะกัน. (ป. วิวณฺณ, เววณฺณ; ส. วิวรฺณ).
เวสวัณ
หมายถึง[เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่งประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. (ป. เวสฺสวณ; ส. ไวศฺรวณ).
ลาวัณย์
หมายถึงน. ความงาม, ความน่ารัก. (ส.).