ตัวกรองผลการค้นหา
วัช,วัช,วัช-,วัชชะ,วัชชะ
หมายถึง[วัดชะ-] น. สิ่งที่ควรละทิ้ง; โทษ, ความผิด. (ป. วชฺช; ส. วรฺชฺย, วรฺชฺช).
วัชรอาสน์
หมายถึงน. อาสนะที่พระพุทธเจ้าประทับใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ ณ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ในวันตรัสรู้ เรียกว่า พระแท่นวัชรอาสน์, โพธิบัลลังก์ หรือ รัตนบัลลังก์ ก็เรียก. (ส. วชฺราสน).
วัชรี
หมายถึงน. พระอินทร์. (ส.).
วัชระ
หมายถึง[วัดชะระ-] น. ดู วชิระ. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
วัชร
วัชรปาณี
หมายถึงน. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์, วชิรปาณี ก็ว่า, ชื่อพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งตามคติฝ่ายมหายาน พระหัตถ์ทรงสายฟ้า. (ส. วชฺรปาณิ).
วัชราสน์
หมายถึงน. ท่านั่งขัดสมาธิเพชร. (ส.).
วัชเรนทร์
หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. วชฺร + อินฺทฺร).
โลกวัชชะ
หมายถึง[โลกะ-] น. โทษทางโลก, อาบัติที่เป็นโทษทางโลก, ข้อเสียหายที่ชาวโลกติเตียนว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ คือ สิ่งที่ภิกษุหรือคนทั่วไปที่ไม่ใช่ภิกษุทำ ก็เป็นความผิดความเสียหายเหมือนกัน เช่น ทำโจรกรรม ฆ่ามนุษย์ ทะเลาะวิวาท. (ป.).
อนวัช,อนวัช-
หมายถึง[อะนะวัด, อะนะวัดชะ-] ว. ไม่มีโทษ, ไม่มีที่ติ, ไม่มีตำหนิ, เช่น อนวัชกรรม คือ กรรมที่ไม่มีโทษ. (ป. อนวชฺช).
ธวัช
หมายถึง[ทะวัด] น. ธง. (ส. ธฺวช).
วัช
หมายถึง(แบบ) น. วชะ, คอกสัตว์. (ป. วช).