ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 22 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วัณณะ, วรรณ,วรรณ-,วรรณะ, กษัตริย์, พราหมณ์, แพศย์, จตุรพิธพร, ว่ายฟ้า, ศฤงคารรส, สดับ, สู, เสียรอย, อาสัญ

ไววรรณ

หมายถึงน. สีจาง, สีซีด. (ส. วิวรฺณ).

เบญจวรรณ

หมายถึงว. ๕ สี, ๕ ชนิด. น. นกแก้วขนาดโตมีหลายสี.

วรรณนา

หมายถึง[วันนะ-] น. พรรณนา, การกล่าวถ้อยคำให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ. (ส. วรฺณนา; ป. วณฺณนา).

วรรณศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการประพันธ์หนังสือ เช่น ลิลิตพระลอเป็นวรรณคดีที่มีวรรณศิลป์สูงส่ง, ศิลปะทางวรรณกรรม เช่น นักวรรณศิลป์; วรรณกรรมที่ถึงขั้นเป็นวรรณคดี, หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี.

สุวรรณ,สุวรรณ-

หมายถึง[-วัน, -วันนะ-] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).

สุวรรณภูมิ

หมายถึง[สุวันนะพูม] น. ดินแดนแหลมทองซึ่งเชื่อกันว่ามีอาณาบริเวณครอบคลุมพม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม มาเลเซีย และสิงคโปร์.

โสวรรณ

หมายถึง[-วัน] ว. เป็นทอง, ทำด้วยทอง. (ป. โสวณฺณ; ส. เสาวรฺณ).

สุวรรณกาย

หมายถึงครุฑ, ผู้มีกายสีทอง

ศุกรวรรณ

หมายถึง[สุกกฺระวัน] ว. มีสีสด. (ส. ศุกฺรวรฺณ).

ดามพวรรณ

หมายถึงว. มีสีเหมือนทองแดง.

วรรณคดี

หมายถึงน. วรรณกรรมที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดีมีคุณค่าเชิงวรรณศิลป์ถึงขนาด เช่น พระราชพิธีสิบสองเดือน มัทนะพาธา สามก๊ก เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน.

วรรณพฤติ

หมายถึง[วันนะพรึด] น. ฉันท์ที่กำหนดด้วยอักษรตามอักขรวิธีเป็นเสียงหนักเบาที่เรียกว่า ครุ ลหุ เป็นสำคัญ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด