ตัวกรองผลการค้นหา
วณิช
หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).
เวณิ
หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).
ศรวณีย์
หมายถึง[สะระวะนี] ว. พึงได้ยิน, ควรได้ยิน; น่าฟัง, น่าชม. (ส.; ป. สวนีย).
ล่วงประเวณี
หมายถึงก. ประพฤติผิดเมียของผู้อื่น.
ลวณะ
หมายถึงน. เกลือ, รสเค็ม, ความเค็ม. ว. เค็ม. (ป., ส.).
ประเวณี
หมายถึงน. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).
ปริเวณ
หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).
วณิชชา
หมายถึง[วะนิดชา] น. การค้าขาย. (ป.; ส. วณิชฺยา).
วณิชชากร
หมายถึงน. ผู้ทำการค้าขาย, พวกพ่อค้า. (ป.).
วณิชย์,วณิชยา
หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).
กักบริเวณ
หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในบริเวณที่กำหนดไว้.
ค้าประเวณี
หมายถึงก. กระทำการใด ๆ เพื่อสำเร็จความใคร่ในทางกามารมณ์ของผู้อื่นอันเป็นการสำส่อนเพื่อสินจ้างหรือประโยชน์อื่นใด.