ค้นเจอ 55 รายการ

วาลิกา,วาลุกา

หมายถึงน. กรวด, ทราย. (ป., ส.).

ไม้ล้มลุก

หมายถึงน. พืชที่มีอายุชั่วคราว.

ลุกลี้ลุกลน

หมายถึงว. เร่งรีบอย่างไม่เป็นระเบียบ เช่น เขามีกิริยาลุกลี้ลุกลน เดินลุกลี้ลุกลน.

ชัลลุกา

หมายถึง[ชันลุกา] (แบบ) น. ปลิง. (ป. ชลุกา, ชลูกา; ส. ชลูกา).

ทยาลุ,ทยาลุก

หมายถึง(แบบ) ว. มีความเอ็นดู, มีความสงสาร. (ป., ส.).

ปลุกเสก

หมายถึงก. เสกให้ขลัง.

กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก

หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.

ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง

หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.

ขลุกขลัก

หมายถึงว. ติดกุกกักอยู่ในที่แคบ, ติดขัด, ไม่สะดวก, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอยู่ในหม้อหรือในไห.

ปล้ำ,ปล้ำปลุก

หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.

ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามทำให้มีเรื่องมีราวขึ้นมา.

ปลุก

หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ