ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตลุก, พลุก, กะหลุกกะหลิก, ขุก,ขุก,ขุก ๆ, ปล้ำ,ปล้ำปลุก, ปลุก, คลุก, ขยำ, ขลุก, กรุก
ไม้ล้มลุก
หมายถึงน. พืชที่มีอายุชั่วคราว.
กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก
หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
ทยาลุ,ทยาลุก
หมายถึง(แบบ) ว. มีความเอ็นดู, มีความสงสาร. (ป., ส.).
ปล้ำ,ปล้ำปลุก
หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.
ปลุก
หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.
อุกคลุก
หมายถึง(กลอน) ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัด คอคช เศิกแฮ. (ตะเลงพ่าย).
พลุก
หมายถึง[พฺลุก] น. งาช้าง. (ข. ภฺลุก).
หมายถึง[พฺลุก] ว. พลุ่ง.
คลุก
หมายถึง[คฺลุก] ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน; ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกเกลือ คลุกน้ำตาล.
ตั้งนาฬิกาปลุก
หมายถึงก. ตั้งเวลาให้นาฬิกาปลุกตามที่ต้องการ.
ระลุก
หมายถึงว. คับ.
ลุก
หมายถึงก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. (จารึกสยาม); ไหม้โพลงขึ้น เช่น ไฟลุก.