ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เลียง
เกาเหลียง
หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).
เชลียง
หมายถึง[ชะเลียง] น. ชื่อเครื่องดินเผาที่ทำมาจากเมืองเชลียง ซึ่งอยู่ในอำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย.
เฉลียง
หมายถึง[ฉะเหฺลียง] น. ส่วนของโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญที่ต่อออกมาโดยรอบ หรือส่วนของเรือนที่ต่อออกมาด้านหัวและท้ายเรือน สำหรับนั่งเล่นหรือเดินติดต่อกันเป็นต้น. ว. เฉียง.
เลียง
หมายถึงว. เย็น เช่น นํ้าล้นเลียงเอมโอช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
เกลียง
หมายถึง[เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลด ละไว้. (โลกนิติ).
หมายถึงน. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใส่ผักต่าง ๆ เช่น ตำลึง บวบ น้ำเต้า หัวปลี ยอดฟักทอง ปรุงด้วยหัวหอม พริกไทย กะปิ ตำกับกุ้งแห้งหรือปลาย่าง บางทีก็มีกระชายด้วย ใส่ใบแมงลักให้มีกลิ่นหอม. ก. กิริยาที่แกงเช่นนั้น เช่น วันนี้จะเลียงน้ำเต้า.
หมายถึงก. ไล่สิ่งไม่บริสุทธิ์ออก เช่น เลียงทอง, เรียกทองคำที่ไล่สิ่งไม่บริสุทธิ์ออกแล้วว่า ทองคำเลียง.
ชำมะเลียง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Lepisanthes fruticosa Leenh. ในวงศ์ Sapindaceae ใบยาว ผลสุกสีม่วงดำ กินได้ รสหวานปนฝาด, พุมเรียง ก็เรียก.
เจลียง
หมายถึง[จะเลียง] น. ชื่อไข้ที่มีอาการจับวันเว้นวัน.
ไล่เลียง
หมายถึงก. ซักไซ้, ไต่ถาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ซักไซ้ เป็น ซักไซ้ไล่เลียง.
เผลียง
หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).
ลำเลียง
หมายถึงก. ขนถ่ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง เช่น ลำเลียงอาหาร ลำเลียงอาวุธ. ว. ที่ขนถ่ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง เช่น เรือลำเลียง.