ค้นเจอ 8 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา รุกข,รุกข-,รุกข์, รุกษะ, รุกขา

รุกขกะ

หมายถึง[-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).

รุกขมูลิกธุดงค์

หมายถึง[-มูลิกะ-] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).

รุกขมูล

หมายถึงน. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.

สวนรุกขชาติ

หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพรรณไม้นานาชนิด โดยเฉพาะไม้ยืนต้นที่มีค่าทางเศรษฐกิจและไม้ดอกซึ่งมีอยู่ในท้องถิ่น มักเขียนป้ายบอกชื่อสามัญและชื่อวิทยาศาสตร์ไว้ด้วย เพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เช่น สวนรุกขชาติที่ห้วยแก้ว จังหวัดเชียงใหม่. (อ. arboretum).

รุกข,รุกข-,รุกข์

หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).

รุกขชาติ

หมายถึงน. ต้นไม้, หมู่ไม้.

รุกขเทวดา

หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.

รุกขา

หมายถึง(กลอน) น. ต้นไม้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ