ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะพัง, ตระพัง, ตะพัง, กระพัง, ฆ, ระฆัง, เหลี่ยม, ผะแคง, กระจัง, กระหัง, กะชัง, ระยัง
ระฆัง
หมายถึงน. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ หล่อด้วยทองเหลืองเป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน.
คอระฆัง
หมายถึงน. ส่วนพระเจดีย์ตรงคอด ต่อองค์พระเจดีย์ (ที่เรียกระฆัง) กับบัลลังก์.