ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หมัด, เล็น, กุย, มัด, จังกอบ, เรียว, เชิงกอบ, กลาป, ดอย, มรรษ,มรรษะ, อนุมัติ
ผูกมัด
หมายถึงก. ผูกพันไว้แน่น.
คาดหมัด
หมายถึงก. เอาด้ายดิบพันมือเตรียมชกมวย, เตรียมต่อสู้, คาดเชือก ก็เรียก.
หมัด
หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้เก่ง ปากเป็นชนิดเจาะดูด ดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร เช่น หมัดคน (Pulex irritans) หมัดหมา (Ctenocephalides canis) หมัดหนู (Xenopsylla cheopsis) ในวงศ์ Pulicidae.
มะหะหมัด
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.
หมากสมัด
หมายถึง[หฺมากสะหฺมัด] น. ผลหมาก พลูจีบ และยาเส้น จัดเป็นชุดสำหรับขาย. (ข. สฺลาถฺมาต่).
อยู่หมัด
หมายถึงก. เกรงกลัวฝีปากหรือฝีมือ, ยอมอยู่ในอำนาจ.
กำหมัด
หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.
ติดหมัด
หมายถึงว. ทันทีทันใด (เลียนจากภาษามวย คือต่อยไปแล้วบวมหรือโนตามหมัดขึ้นมา).
หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.
มุฮัมมัด
หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มะหะหมัด ก็เรียก.
เมาหมัด
หมายถึงก. มีอาการมึนงงเพราะเคยถูกชกหนัก ๆ มาแล้ว.
แลกหมัด
หมายถึงก. ชกโต้ตอบกันไปมา.