ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ภักษ,ภักษ-,ภักษ์, ภักษา
บแรงภักษ์
หมายถึง(โบ) ก. กินไม่ไหว.
ศากภักษ์
หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).
ภักษาหาร
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.
วายุภักษ์
หมายถึงน. ชื่อนกในวรรณคดี แปลว่า นกกินลม. (ส.).
ภักษ,ภักษ-,ภักษ์
หมายถึง[พักสะ-, พัก] น. เหยื่อ, อาหาร. ก. กิน. (ส. ภกฺษ; ป. ภกฺข).
ภักษา
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).
ภักษการ
หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).