ตัวกรองผลการค้นหา
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
บ้านพัก
หมายถึงน. บ้านที่ทางราชการหรือองค์การต่าง ๆ สร้างขึ้นให้เป็นที่อยู่ชั่วคราวของเจ้าหน้าที่.
พิพักพิพ่วน
หมายถึงก. กังวล, อักอ่วน, รวนเร, นึกกลับไปกลับมา. ว. อาการที่รู้สึกปั่นป่วนในท้อง, อาการที่รู้สึกกระอักกระอ่วนลังเลใจ.
จตุรพักตร์
หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
แปรพักตร์
หมายถึงก. เอาใจออกหาก, ไม่ซื่อตรง.
พักตร,พักตร-,พักตร์
หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
พักพิง
หมายถึงก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.
พักฟื้น
หมายถึงก. พักผ่อนเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงเป็นปรกติ เมื่อหายเจ็บป่วย.
กระพัก
หมายถึงน. โขดหินหรือไหล่เขาที่เป็นขั้น ๆ พอพักได้ เช่น บ้างก็เป็นกระพักกระเพิงกระพังพุ. (ม. ร่ายยาว กุมาร), ตะพัก ก็ว่า.
จัตุรพักตร์
หมายถึงว. จตุรพักตร์, “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
เฉพาะพระพักตร์
หมายถึง(ราชา) ว. ต่อหน้า.
ซับพระพักตร์
หมายถึง(ราชา) น. ผ้าเช็ดหน้า.