ผลการค้นหา

ประภา

หมายถึงน. แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ. (ส. ปฺรภา; ป. ปภา).

ประภากร

หมายถึงน. ผู้ทำแสงสว่าง คือพระอาทิตย์. (ส.).

ประภามณฑล

หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป.

ประภาพ

หมายถึง[ปฺระพาบ] น. อำนาจ, ฤทธิ์. (ส.).

ประภาษ

หมายถึง[ปฺระพาด] ก. ตรัส, บอก, พูด. (ส. ปฺรภาษ; ป. ปภาส).

ประภาส

หมายถึง[ปฺระพาด] น. แสงสว่าง. (ส. ปฺรภาส; ป. ปภาส).

ศิรประภา

หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป. (ส.; ป. สิรปภา).

ประภาคาร

หมายถึงน. กระโจมไฟ, เรือนตะเกียง ก็เรียก. (ดู กระโจมไฟ). (ส.).