ค้นเจอ 23 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บรรณาการ, บรรณ,บรรณ-, ปัณณะ

สัตบรรณ

หมายถึง[สัดตะ-] ดู ตีนเป็ด. (ป. สตฺตปณฺณ; ส. สปฺตปรฺณ).

สารบรรณ

หมายถึง[สาระ-] น. หนังสือที่เป็นหลักฐาน, เรียกงานที่เกี่ยวกับการบริหารงานเอกสาร เริ่มตั้งแต่การจัดทำ การรับ การส่ง การเก็บรักษา การยืม จนถึงการทำลายเอกสาร ว่า งานสารบรรณ.

สุบรรณ

หมายถึง[-บัน] น. ครุฑ. (ส. สุปรฺณ; ป. สุปณฺณ).

บรรณานุกรม

หมายถึง[บันนานุกฺรม] น. บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบการค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ยุคใดยุคหนึ่ง หรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่ง มักจะมีรายละเอียดหรือบทวิจารณ์สั้น ๆ ประกอบ.

บรรณ,บรรณ-

หมายถึง[บัน, บันนะ-] น. ปีก; หนังสือ; ใบไม้. (ส. ปรฺณ; ป. ปณฺณ).

บรรณสาร

หมายถึง(โบ) น. หนังสือราชการ.

บรรณารักษ์

หมายถึง[บันนารัก] น. บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด.

งานสารบรรณ

หมายถึง(กฎ) น. งานที่เกี่ยวกับการบริหารงานเอกสาร เริ่มตั้งแต่การจัดทำ การรับ การส่ง การเก็บรักษา การยืม จนถึงการทำลายเอกสาร.

บรรณศาลา

หมายถึงน. ที่สำนักของฤๅษีหรือผู้บำเพ็ญพรตเป็นต้น ถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณศาลา; ป. ปณฺณสาลา ว่า โรงที่มุงและบังด้วยใบไม้).

บรรณาธิกร

หมายถึง[บันนา-] (โบ) ก. รวบรวมและจัดเลือกเฟ้นเรื่องลงพิมพ์.

บรรณารักษศาสตร์

หมายถึง[บันนารักสะสาด, บันนารักสาด] น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.

พญาสัตบรรณ

หมายถึงดู ตีนเป็ด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ