ค้นเจอ 39 รายการ

สะเทินสะเทิน

หมายถึง(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.

สะเทิน

หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.

เมทนี,เมทินี

หมายถึง[เมทะ-] น. แผ่นดิน. (ป. เมทนี, เมทินี; ส. เมทินี).

อทินนาทาน

หมายถึง[อะทิน-] น. การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แก่ตน, การลักทรัพย์. (ป.).

อทินนาทายี

หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).

ทิน,ทิน,ทิน-

หมายถึง[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

ปฏิทิน

หมายถึงน. แบบสำหรับดูวัน เดือน ปี. (ป.; ส. ปฺรติทิน ว่า เฉพาะวัน, สำหรับวัน).

ประทิน

หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ประทินผิว.

ปีปฏิทิน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคมถึงวันที่ ๓๑ ธันวาคม; (กฎ) กำหนดระยะเวลา ๑๒ เดือน เริ่มแต่วันที่ ๑ มกราคม และสิ้นสุดในวันที่ ๓๑ ธันวาคม.

พะเนินเทินทึก

หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.

ทินกร

หมายถึง[ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).

ปฏิทินโหราศาสตร์

หมายถึงน. ตาตารางแผนที่แสดงการเคลื่อนไหวของดาวพระเคราะห์ประจำวัน, ปูม ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ