ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ดุลย,ดุลย-
ดุลย,ดุลย-
หมายถึง[ดุนละยะ-, ดุนยะ-] ว. เท่ากัน, เสมอกัน, ทัดเทียมกัน. (ป., ส.).
ดุลยพินิจ
หมายถึงน. การวินิจฉัยที่เห็นสมควร, ดุลพินิจ ก็ใช้.
อาดุลย์,อาดูลย์
หมายถึงน. ความชั่งไม่ได้, ความไม่มีที่เทียบ, ความไม่มีที่เปรียบ. (ป., ส. อตุลฺย).
อดุล,อดุลย,อดุลย-,อดุลย์
หมายถึง[อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
ดุลยภาพ
หมายถึงน. ความเท่ากัน, ความเสมอกัน.