ค้นเจอ 17 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จาร,จาร-,จาร-, จาร

สภาจาร

หมายถึงน. ขนบธรรมเนียมขององค์การหรือสถานที่ประชุม. (ส.).

เหล็กจาร

หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.

อภิสมาจาร

หมายถึง[อะพิสะมาจาน] น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).

เทศาจาร

หมายถึงน. ธรรมเนียมของบ้านเมือง. (ส.).

ภิกษาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).

มิจฉาจาร

หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).

อนาจาร

หมายถึง[อะนาจาน] น. ความประพฤติชั่ว, ความประพฤติน่าอับอาย; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานกระทำการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำนัล โดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำการลามกอย่างอื่น. ว. ลามก, น่าบัดสี, ทำให้เป็นที่อับอาย, เป็นที่น่ารังเกียจแก่ผู้อื่นในด้านความดีงาม. (ป., ส.).

ภิกขาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).

ทุราจาร

หมายถึงน. ความประพฤติชั่วช้าเลวทรามในที่ซึ่งไม่ควร. (ป.).

อาจิณสมาจาร

หมายถึง[อาจินนะสะมาจาน] น. มรรยาทที่เคยประพฤติมาจนติดเป็นนิสัย. (ป. อาจิณฺณสมาจาร).

กาเมสุมิจฉาจาร

หมายถึง[-มิดฉาจาน] น. การประพฤติผิดในประเวณี. (ป.).

วามาจาร

หมายถึงน. ชื่อลัทธิตันตระแบบหนึ่ง นับเนื่องในนิกายหนึ่งของศาสนาพราหมณ์ยุคหลัง เป็นแบบซ้ายหรือฝ่ายซ้าย มีพิธีกรรมลี้ลับ อนาจาร, คู่กับ ทักษิณาจาร; ชื่อลัทธิพุทธตันตระแบบหนึ่ง ซึ่งมีหลักปฏิบัติทำนองเดียวกับลัทธิตันตระของพราหมณ์, เรียกผู้ปฏิบัติในลัทธินี้ว่า วามาจาริน. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ