ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จริยา, โลกัตถจริยา, ธรรมจริยา, จรรยา
สัมมาจริยา
หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).
ปรัตถจริยา
หมายถึง[ปะรัดถะจะ-] น. ความประพฤติให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น. (ป.).
จริยา
หมายถึง[จะ-] น. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ, ใช้ในคำสมาส เช่น ธรรมจริยา.
จริยวัตร,จริยาวัตร
หมายถึงน. หน้าที่ที่พึงประพฤติปฏิบัติ; ความประพฤติ ท่วงทีวาจา และกิริยามารยาท.
จริยาปิฎก
หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ที่ว่าด้วยการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าในชาติที่ล่วงแล้ว รวมอยู่ในขุทกนิกายแห่งสุตตันตปิฎก.
มิจฉาจริยา
หมายถึงน. การประพฤติผิด.
โลกัตถจริยา
หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).
ธรรมจริยา
หมายถึงน. การประพฤติเป็นธรรม, การประพฤติถูกธรรม. (ส. ธรฺม + ป. จริยา).