ตัวกรองผลการค้นหา
สวมหัวโขน
หมายถึงก. เอาหัวโขนสวมศีรษะ, โดยปริยายหมายความว่า ดำรงตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตหรือมียศถาบรรดาศักดิ์แล้วมักลืมตัวชอบแสดงอำนาจ.
ส่าขนุน
หมายถึงน. ดอกขนุนที่เกิดขึ้นก่อนแล้วร่วงไป ซึ่งเป็นเครื่องหมายว่าขนุนนั้นจะมีลูก.
สี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน
หมายถึงน. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านทั้ง ๔ ยาวเท่ากัน แต่ไม่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก, สี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด ก็เรียก.
แสยงขน
หมายถึงก. ขนลุกด้วยความกลัวหรือเกลียดเป็นต้น.
เรือขนาน
หมายถึงน. เรือที่ผูกหรือตรึงติดเรียงคู่กันสำหรับข้ามฟาก; เรือที่จอดเทียบท่าสำหรับรับเสด็จขึ้นจากเรือพระที่นั่ง; เรือที่ใช้ในการทำสังฆกรรมในน่านน้ำซึ่งจอดขนานไปกับลำน้ำให้ห่างจากฝั่งกว่าชั่ววักน้ำสาด.
เลขนะ
หมายถึง[เลขะนะ] น. รอยเขียน, ตัวอักษร, ลวดลาย. (ป., ส.).
ออกยักษ์ออกโขน
หมายถึงก. กระโดดโลดเต้นอึกทึกครึกโครมอย่างเล่นโขน, ทำท่าและออกเสียงเอะอะด้วยความโกรธ.
ท้องแขน
หมายถึงน. ส่วนของแขนด้านใน มีลักษณะโค้งนูน.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
ทุกขนิโรธ
หมายถึง[ทุกขะนิโรด] น. ความดับทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๓. (ป.).
เท้าแขน
หมายถึงน. ตัวไม้สำหรับคํ้ายันของหนักเช่นกันสาดให้มีกำลังทรงตัวอยู่ได้; ส่วนของเก้าอี้สำหรับวางแขน. ว. เรียกอาการที่นั่งพับเพียบเอาแขนเท้าพื้นว่า นั่งเท้าแขน.
ปล้องขน
หมายถึงน. หญ้าปล้องขน. (ดู ขน ๓).