ค้นเจอ 43 รายการ

เครื่องบิน

หมายถึงน. อากาศยานชนิดหนึ่งซึ่งหนักกว่าอากาศ ลอยตัวอยู่ได้ด้วยการให้พลังงานกลแก่อากาศโดยรอบก่อให้เกิดแรงพยุงขึ้นโต้ตอบกับความโน้มถ่วงของโลกและใช้เครื่องยนต์ขับเคลื่อน.

เรือบรรทุกเครื่องบิน

หมายถึงน. เรือสำหรับบรรทุกเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในการโจมตีหรือปราบเรือดำน้ำเป็นต้น มีลานบินและทางสำหรับเครื่องบินขึ้นลงได้ด้วย.

เรือบิน

หมายถึง(ปาก) น. เครื่องบิน.

นักบิน

หมายถึงน. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.

เมล์อากาศ

หมายถึงน. การส่งหนังสือหรือสิ่งของทางเครื่องบิน.

สลัดอากาศ

หมายถึงน. โจรที่จี้หรือปล้นเครื่องบินในอากาศ.

เพดานบิน

หมายถึงน. ระดับสูงสุดที่เครื่องบินสามารถบินได้.

ท่าอากาศยาน

หมายถึงน. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบิน ที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, (ปาก) สนามบิน.

ฝูงบิน

หมายถึงน. ขบวนบิน โดยปรกติมีเครื่องบิน ๖ เครื่องขึ้นไป.

สปริงตัว

หมายถึงก. ดีดตัวออก เช่น นักบินสปริงตัวออกจากเครื่องบิน.

หลุมอากาศ

หมายถึงน. บริเวณอากาศบางเป็นเหตุให้เครื่องบินเสียระดับโดยกะทันหัน.

อากาศยาน

หมายถึงน. เครื่องนำไปทางอากาศ, ยานที่แล่นไปในอากาศ เช่น เครื่องบิน เฮลิคอปเตอร์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ