ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระถาง
ปากกว้าง
หมายถึงน. ชื่องูนํ้าชนิด Homalopsis buccata ในวงศ์ Colubridae กินปลาเป็นอาหาร มีพิษอ่อนมาก.
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องภาชนะใช้สอย
ภาชนะ
หมายถึง[พาชะนะ, พาดชะนะ] น. เครื่องใช้จำพวกถ้วยโถโอชามหม้อไหเป็นต้น สำหรับใส่สิ่งของ. (ป., ส.).
กระถาง
หมายถึงน. ภาชนะปากกว้าง มีรูปต่าง ๆ สำหรับปลูกต้นไม้ หรือใส่นํ้าและอื่น ๆ.
โอ่ง
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับขังนํ้า ก้นสอบเล็กน้อย ปากกว้าง มีขนาดต่าง ๆ กัน, บางทีก็เรียกว่า ตุ่ม.
กันเชอ
หมายถึงน. ภาชนะสานคล้ายกระจาดขนาดเล็ก แต่สูงกว่า ก้นสอบ ปากกว้าง ใช้กระเดียด, กระเชอ ก็เรียก.
โถ
หมายถึงน. ภาชนะโดยมากทำด้วยดินเผาหรือกระเบื้องเคลือบปากกว้าง มีฝาปิด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โกศโถ.
โหล
หมายถึง[โหฺล] น. ขวดปากกว้าง มีฝา, ขวดโหล ก็เรียก.
ขวดโหล
หมายถึง[-โหฺล] น. ขวดปากกว้างมีฝา, โหล ก็เรียก.
ถมปัด
หมายถึงน. ภาชนะทองแดงที่เคลือบนํ้ายาประสมด้วยลูกปัดป่นให้เป็นผงให้เป็นสีและลวดลายต่าง ๆ.
หม้อกระดี่
หมายถึงน. หม้อแกงขนาดใหญ่ปากกว้าง ทำด้วยดิน มีขีดเป็นรอยโดยรอบ.
ขัน
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับตักหรือใส่นํ้า มีหลายชนิด.
เชี่ยน,เชี่ยนหมาก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.